Β  Ι  Ο  Γ  Ρ  Α  Φ  Ι  Α

Γεννήθηκα στην Εκκαρα Δομοκού Φθιώτιδος το 1946 το τελευταίο παιδί  της οικογένειας του Κώστα Παληοκώστα με άλλους τρεις μεγαλύτερους αδελφούς και μία αδελφή. Ο πατέρας μας ακολούθησε  τον εμφύλιο από αριστερά που to εκτιμώ θετικά , αλλά έφερε την πάμπτωχη οικογένεια μας σε δραματικές συνθήκες επιβίωσης.

Παρά την ιδιαίτερη επίδοση μου στα γράμματα στο Δημοτικό του χωριού που γεννήθηκα και της Ομβριακής που μεταφερθήκαμε μετά την αποφυλάκιση του πατέρα μου, χρειάστηκε να αφήσω το σχολείο και να εργαστώ από τα 13 χρόνια  στο εργοστάσιο καλαποδοποιίας του Μηχ, Στάθη στην Αθήνα. .Εκεί κατάφερα να γίνω ένας πολύ καλός μοντελίστας και μέχρι το στρατό να τελειώσω και το νυχτερινό Λύκειο.

Μετά τον στρατό το 1968 αρχίζοντας  με επισκευές καλαποδιών σε ένα υπογειάκι στο  ψυρρή 

Ο Πάνος Παληοκώστας μπροστά στο ΥΠΟΓΕΙΑΚΙ  τον ΙΟΥΝΗ 2012

 βρεθήκαμε να κάνουμε και με τους δύο αδελφούς που ήλθαν κοντά μου μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές μονάδες στην υποδηματοποιία ..Το 1973 έκανα μια επιτυχημένη πατέντα και μετά πήρα πρόσκληση να εργαστώ  στην ΝΥ. Διατήρησα πάνω κάτω την πράσινη κάρτα για 15 χρόνια και με οικονομικές επιτυχίες.   Μετά το 1981 που άφησα την οικογενειακή μας επιχείρηση,τόλμησα  το 1984 εισαγωγική στο LA στην αρχή, και μετέπειτα στην ΝΥ.

. Από το 1988 σταμάτησα πια να πηγαίνω στις USA. Το 1994 έκανα μια Εταιρία  στην  Β.Αλβανία  όπου μετέφερα και επέκτεινα την μονάδα μου. Στο ζενίθ της προσπάθειας το 1997 έγινε κάτι σαν εμφύλιος στην Αλβανία.. Για πρώτη φορά στην ζωή μου αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω δημόσια με μια δύσκολη και εξομολογητική ομιλία, βγάζοντας και μνήμες του εμφυλίου της Ελλάδος να προτείνω στην αλβανική κοινωνία να παραδώσουν τα όπλα και να αρχίσει η ανάπτυξη.

Σε αυτό το σημείο και κάτω από δύσκολη υπερένταση αισθάνθηκα μια μεγαλειώδη <<μεταφυσική>>  επιρροή ,που με βοήθησε  να καταφέρω να ολοκληρώσω την ομιλία που έκανα τελικά στον δήμο Άνω Λιοσίων την μεγάλη Δευτέρα του 1997 .Αποχωρώντας σιγά σιγά αυτή η επιρροή δημιουργήθηκε στην διάρκεια της ημέρας περίπου η εικόνα που φαίνεται στο περιοδικό μου <<ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΦΩΣ>> Η οποία έχει γίνει εγκεφαλικός μου οδηγός από τότε, έχοντας μετατρέψει  τα ενδιαφέροντα μου από τα σπορ του ελεύθερου χρόνου μου στο διάβασμα, προτιμώντας τα Αγγλικά κείμενα μέσω το ιντερνέτ..

  Με την αποτυχημένη (οικονομικά) αυτή προσπάθεια στην Β.Αλβανία  μαθαίνοντας και κάποια Αλβανικά  γνώρισα και αγάπησα την Αλβανική κοινωνία, διαπίστωσα τους δεσμούς και τις ευαισθησίες των δύο λαών, και με προτάσεις στα ΚΚ έγραψα το πρώτο μου βιβλίο << ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ>>. Προτείνοντας και την εικόνα που <<επισκέφτηκε>> τον εγκέφαλο μου σαν σημαία μιας μεγάλης Ιλλυρίας.  

Πήγα για τέσσερις τάξεις στο Lincoln institution στα Τίρανα για να βελτιώσω τα Αγγλικά μου ,άρχισα να επισκέπτομαι την ΝΥ με στόχο να παρακολουθήσω  κάποιο κολέγιο δια βίου μάθησης, έχοντας πλησιάσει και μια δημοσιογραφική ομάδα εδώ, προσπάθησα να πάρω κάποιες συνεντεύξεις στην ΝΥ. Και θα προσπαθήσω αφού ενημερωθώ  να ενδιαφερθώ να γίνει ένα έντιμο Μ.Κ.Ο. στην Αθήνα για την αλληλοκατανόηση θρησκειών στην Βαλκανική και στην ευρύτερη περιοχή που το χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλο μέρος του Πλανήτη.

                                             B  I  O  G  R  A  P  H  Y

I was born in the village Ekkara of Fthiotis in Greece in 1946. I was the last child  of the family of Konstantin Paliokostas with three older brothers and one sister. My father went in the side of communists during the civil war in Greece (1946-1949), I estimate his decision very positive,but  that choice brought our very poor family to survive under dramatic circumstances   Although I was a very good student in the primary school in the village I was born, and later in Ombriaki the new Village we were transferred after my father’s release of prison, I had to leave the school and in my 13 years to work in the last(for shoes) factory of Michal Stathis in Athens. There I managed to become a very good modelist and later during the night to finish the high school too   After my serves in Greek army in 1968 I started  repairing lasts in a terrible basement in the center of Athens (psiri square) 

Panos Paliokostas in front of THE BASMENT AS IT WAS in  JUNE 2012

Later and with the joining  of my two brothers we became one of the biggest exporting factories in Greece. In 1973 I made a patent with great success and later I accept an invitation to work in a similar factory in NY, I took the American green cart which I kept going up down for 15 years, and I had some economic success there.After 1981 I left the family company in Athens,  and I dared to make an import company in 1984  first in LA and later in NY

From 1988 I stopped going to USA and in 1994 I made a company in North Albania where I transferred and extended my factory. In the top of the activity for my investment in 1997  It started something like a civil war in Albania .For first time in my life a felt a need to make an open speech from a very difficult confessing position and by  promoting memories of the Greek civil war to suggest to the Albanian community to delivery the guns in order to start the development

In that point and under a difficult overstrain I felt a magnificent<<metaphysic>> influence that helped me to succeed to complete my speech, which I made in the municipality of Ano Liosia (Athens) the Monday before orthodox Easter in 1997.

Leaving me little by little this influence created during the day the picture that is about the same as it is appeared in my magazine <<THAT LIGHT>>  From then this became drive in my mind transforming my interests of my free time from sports to reading, preferring English texts through internet

With this not successful investment in north Albania and after learning their language a little bit, I understood and I loved the Albania society, finding out the delicate  ties between the two nations I wrote my first book <<PREPOSITIONS FOR NEW BALKANS>> Suggesting the picture that <<visited>> my mind to be the flag of a big Illyria and to the  Communist Parties to try to cultivate  some  new ideas.

 I went in the Lincoln institution in Tirana for four seasons to improve my English , and I started to visit the new York again with target to follow a college with life-long learning for adult citizens. After had been  a little familiar with a journalist team in Athens , I took some interviews in NY. And I will try to be done in Athens a honest no profit interfaith organization, because in Balkan and around Mediterranean, we need it more than any other place of the word.