ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ κεφάλαιο ΟΜΙΛΙΑ Μεγάλη Δευτέρα 1997

Διαχρονικο  απόσπασμα απο το βιβλίο <<ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΦΩΣ>> 
Έχω να προτείνω μια πιο σύγχρονη κοινωνικοποιημένη δραστηριότητα, την υγειή μορφή Α.Ε. Μέχρι τώρα επί τω πλείστον στον τόπο μας πέραν του χρηματιστηρίου, που εμφανίζει σήψη ιδιοτέλειας και απομακρύνει επενδυτές από τον υποτιθέμενο υγειή χώρο ανάπτυξης, ή και αν είναι υγειής χρειάζεται όπως όλα αποκέντρωση. O.Ε ή ατομικές, απλά μετατρέπονται σε Α Ε. για να μπορούν να επωφελούνται οι ιδιοκτήτες απαλλαγές του νόμου, ενώ πιστεύω ότι η ουσία του νόμου είναι τελείως διαφορετική. O νόμος νομίζω ότι έγινε να υπηρετήσει υγειή κοινωνικοποίηση αλλά δεν έχει κατανοηθεί όπως δεν έχει κατανοηθεί και η ουσία της δημοκρατίας τις συνειδήσεις μας, γιατί είμαστε σε σοβαρότατο ποσοστό νομάδες πελατών, αγόμενοι από τους ποιμένες, που πολλές φορές μας υπόσχονται τροφή χωρίς εργασία και την τρώμε, λες και η παραγωγικότητα είναι ντροπή και ταπείνωση και όχι η τροφή. Και πολλές φορές οι ποιμένες παίρνουν ψήφους από τα καφενεία της γειτονιάς, βρίζοντας απλώς καταξιωμένους οικονομικά πολίτες, οι οποίοι τις περισσότερες φορές ό,τι έχουν πετύχει βασίζεται σε υπερπαραγωγικότητα και στέρηση, ενώ οι ίδιοι μόλις ανέβουν, πρέπει να αρπάξουν από τα ταμεία, για να καλύψουν χρέη από προσωπικές δραστηριότητες, στην ελεύθερη αγορά που δήθεν απέτυχαν γιατί είχαν υψηλή εντιμότητα και όχι ανικανότητα. Και μοιράζουν και τροφή στο ποίμνιο, το οποίο την τρώει ευχάριστα, νομίζοντας ότι αρπάχτηκαν από τα ταμεία των (κλεπτών) που τα είχαν στημένα σε σκελετούς θυμάτων, ενώ δεν ξέρουν ότι την ίδια στιγμή εξοφλούν τα χρέη του ποιμένος, τρώγοντας από τις δικές τους σάρκες και υποθηκεύοντας και τις επόμενες γενιές των ταπεινών στην ίδια μοίρα. Σ’αυτήν τη μορφή λοιπόν ανωνύμων εταιριών και με αυτές τις αξίες προτείνω στην τοπική αυτοδιοίκηση να συμμετέχει, για να στηρίξει ηθικά τις δραστηριότητες ανθρώπων, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν την αρχή της δημοκρατίας και της πλειοψηφίας πακέτου μετοχών, γιατί ποτέ δεν φτάνει το γράμμα του νόμου να καλύψει συνειδήσεις και να τις προστατέψει από αυτοδικίες.